Belki de

Kuşlar uçarken mi, yağmur yağarken mi en güzeldir gökyüzü,
Güzel olan fark edilen midir; yoksa fark edilmeyen mi?
Rüzgarda savrulan yaprağın üstündeki küçücük bir karınca mıdır yaşayan,
Yoksa birbirlerinden kaçarcasına düşen kar tanecikleri mi?
Boğulmak için sadece suya mı batmak gerekir, nefes alırken de boğulmaz mı insan?
Koşarken uzaklaştım sanırken aslında bir yerdeki mesafeler kısalmaz mı?
Öldükçe mi unutulur insanlar yoksa unutuldukça mı ölürler?
Yaşamak için ne gerek; bir avuç insan, bir gıdım ekmek, bir yudum su yeter mi?
Yoksa yaşamak sevmekle mi başlar, ya da ölmekle?
Belki de yaşamak, yaşadığının farkına vardığında başlar;
... ne düşünüp duruyorsun, bugününü yaşasana be çocuk!


Yadigar-ı Şef

Nerede Kaldı Bu Mutluluk

Sahi Mutluluk nerede? 

Kimi geçmişinde arar; toprak yorganın altında, dolmuş bir defterin arasında, ya da sadece hatıralarda...

Kimi bugününde arar; bir adım ötesinde oturmuş, bir yağmur damlası kokusunda, ya da sadece hayallerde...

Kimi yarınında arar; bir bankın sol yanında, gölgeler arasında, ya da sadece umutlarında..

İnsan Ne Olursa Olsun Yaşar

Yaşamak kolay gelir insana çoğu zaman, sebebini bilmeden; belki de bildiklerini hiç umursamadan.

Yanından geçen ve birbiri ile bir daha kesişmeyen, tam kesişecekken zıt yönlere hareket eden, kesişip aynı yönde ilerleyen hayatlar... ve belki de en acımasızı yolunuzun kesiştiğinin farkına vardığınız, artık aynı yolda ilerlemeye başladığınız bir hayatın aslında ne kadar da kesişmemesi gereken bir hayat olduğu gerçeği. Yollar bir noktada birbirinden ayrıldığında, artık ne gittiğin yol o eski yoldur; ne de giden o eski sen; ama yol ne olursa olsun gidilmeli!

Dönüp geriye bakmak ister misin, ya da buna cesaret edebilir misin? Hiç gerek yok... Bazen yapman gereken dolu defterin sayfalarını silmeye çalışmak değil, belki de yeni bir defter almaktır. Temiz sayfalarda buluşmak dileklerimle; yeniden merhaba!

Yadigar-ı Şef